Eindelijk was het dan zover, onze hike ging beginnen. Zaterdagochtend vroeg, om 4 uur, gingen we weg. Toen ik de keuken in kwam liepen er nog een aantal studenten rond die naar een feest waren geweest en dus nog helemaal niet naar bed waren geweest, terwijl ik alweer was opgestaan. Best vreemd om daartussen te zitten ‘ontbijten’. De taxi kwam ons ophalen voor Rönnen en heeft ons met al onze bagage naar school gebracht. Hier stapten we over op de bus, waar we 14 uur in moesten zitten voordat we eindelijk onze bestemming in Noorwegen hadden bereikt. Daar hebben we meteen onze tent opgezet en hebben we ons avondeten klaargemaakt met de stoof. Het was meteen al ijskoud, zo’n 8 graden onder 0. De nacht in de tent was ook heel erg koud. We hadden al van tevoren water gekookt en flessen daarmee gevuld en die in bed gelegd, zodat het een beetje warmer werd. Maar dat hielp niet helemaal, maar wel een klein beetje. De volgende ochtend lag er zelfs sneeuw naast de tent.

De volgende dag moesten we vroeg opstaan. We hadden namelijk de glacier walk. Om half 9 moesten we verzamelen en kregen we onze materialen voor de wandeling. En uitleg over hoe we dit materiaal moesten gebruiken. Daarna gingen we eerst naar de gletsjer toe lopen, ongeveer een uurtje. Bij de gletsjer moesten we onze spikes aandoen (soort van pinnen onder je schoenen zodat je niet weg glijdt op het ijs) en we werden aan een lang touw vastgebonden. Dit omdat er in de gletsjer heel veel kloven zitten en als je erin valt kan degene achter je, die dus ook aan datzelfde touw vast zit, je opvangen. Het is een keer gebeurd dat er een jongen in een kloof viel. Je kan ze namelijk niet duidelijk zien omdat er sneeuw overheen is gevallen en soms moet je behoorlijk springen. Ineens was hij floep weg! Gelukkig ging het allemaal goed en kwam hij zonder schrammen weer boven.
De gletsjer zelf was echt super mooi! Heel anders dan in had verwacht. Eerst loop je een zee van sneeuw en ijs in en hoe hoger je komt hoe ruwer het wordt. Er komen steeds meer grove figuren in en diepe kloven. Zeker na een poosje kom je heel helder blauw ijs tegen, zo super mooi! En je kan het eigenlijk niet goed op de foto nemen.
Het was echt een super ervaring om over die gletsjer heen te lopen, al was het wel erg vermoeiend. Ik zou het zo weer doen!

’s Avonds werden we met de bus opgehaald en werden we een half uurtje verderop weer afgezet bij Leirvassbu. Hier begon dan de gewone hike. Die avond moesten de wandelgroepen gaan bespreken hoe ze het zouden gaan aanpakken en wie de leider zou worden. Ik zat in een groep met 3 Zweedse studenten en 5 internationale studenten. De Zweedse studenten hebben meer opdrachten, dus zij zouden beginnen met leider zijn. Ook een Amerikaanse jongen weet heel veel van hiken (hij wil ook hikegids worden) dus die werd ook nog leider de eerste dag. Na nog even de EHBO koffer te hebben bekeken zijn we gaan slapen in onze tentjes om de volgende dag fris van start te gaan! Wij hoefde pas om 9 uur te vertrekken dus we konden rustig aan doen. Maar alle andere groepen waren nog veel later, dus hadden wij nog extra tijd.
Tegen de tijd dat we konden beginnen, begon het keihard te regenen. En eigenlijk is het niet meer echt gestopt met regenen. Eigenlijk wel zonde, want zo was ik eigenlijk meer bezig met waar ik mijn voeten (droog) neer moest zetten, dan met naar de omgeving kijken.
Gelukkig hadden we wel echt een hele leuke groep, er werd gezongen en er werden spelletjes gedaan, dus vrolijk was het in elk geval wel. Rond een uur of 4 kwamen we aan op de plek waar we onze tenten neer moesten gaan zetten. Een groot ongelijk veld met heuvels, bulten, gaten, stenen enz. En het regende ook nog keihard. Iedereen had het koud en alle spullen en kleren waren doorweekt. Om onszelf warm te houden stonden we maar een beetje raar te springen, te rennen en te doen en uiteindelijk zijn we om 9 uur al naar bed gegaan omdat het daar net iets warmer was dan buiten.

De volgende dag waren wij de eerste groep die moest vertrekken. Met goede moed gingen we onderweg, maar al snel begon het weer te regenen. Na een poosje bleek het ook nog zo te zijn dat we een brede beek over moesten die nogal hard stroomde. We moesten weer een heel stuk terug lopen om een goede plek te vinden om hem toch zo droog mogelijk over te steken.
Maar helaas hielp het niet echt, na een poosje stond er een hele laag water in mijn wandelschoenen, wat je uiteraard niet droog krijgt als het koud en regenachtig is. Na een heel stuk langs de beek en een meer gelopen te hebben kwamen we bij een waterval. Hier was zo’n geweldig mooi uitzicht, alleen jammer dat het regende, want er hingen een heleboel wolken in de weg.
Langs de waterval moesten we naar beneden lopen. Dit vond mijn knie niet heel erg leuk en dat liet hij merken ook. Na 2 uur doorgelopen te hebben kon ik echt niet meer. Gelukkig was de groep heel lief en Alex (de Amerikaan) zette nog een extra steunverband eromheen en de rest heeft wat spullen van mij gedragen. We moesten nog een uurtje naar de eindbestemming van deze dag en vanaf daar kon ik een boot nemen naar het eindpunt van de hele hike. Helaas kon ik ook echt niet meer verder. Ik baal nog steeds heel erg daarvan, want ik had zo graag de laatste dag ook mee willen lopen, maar dat ging helaas niet.

‘Gelukkig ‘ was ik niet alleen, een ander Nederlands meisje had een een blessure en samen zijn we met de boot over het meer gegaan. Aan de andere kant werden we opgewacht door onze docent ‘Bengt’, die een Nederlandse vrouw heeft en dus ook Nederlands kan. Heel grappig!
De boottocht was wel ontzettend mooi. Het water was helder blauw en het uitzicht over de bergen, met watervallen en de zon op de achtergrond was super. Dat heb ik dan toch weer mee mogen maken.
Bengt haalde ons op en we hebben eerst nog een heel stuk met de auto door het landschap heen gereden. Super mooi! Zeker als je van bovenop een berg een dal in kijkt. Halverwege hadden we honger en we besloten ergens wat te gaan eten. Wij hadden natuurlijk al de hele week gedroogde pasta gegeten, en dat was nou niet echt het allerlekkerste eten. Dus kwamen we bij een restaurant en daar hebben we een hele grote lekkere hamburger gegeten met patat. Ik heb nog nooit zo genoten van een hamburger! Het is heel gek hoe je ineens hele simpele dingen zoals normaal eten, of een normale douche/ wc, enz. zo geweldig vindt na de hike. Maar het was echt heerlijk!

Bengt bracht ons na het eten naar de hut waar de buschauffeurs in sliepen. Hier hadden ze nog een kamer over die wij wel mochten gebruiken. Helemaal gratis! En het was zo’n mooi huisje! Lekker warm en heel gezellig. De buschauffeurs waren ook echt heel erg aardig en vonden het volgens mij wel erg gezellig om ineens twee Nederlandse meiden in huis te hebben.
De volgende dag hebben we lekker lang uitgeslapen, een filmpje gekeken en lekker bij de open haard gezeten. Daarna kwam de rest van de groep aan bij de hut, die hebben we even ontvangen. Daarna hebben we onze spullen opgeruimd en zijn we met de bus naar huis gegaan.
Vanmorgen rond een uur of 9 waren we weer thuis. Nu hangt mijn kamer vol met natte kleren, matje, slaapzak, schoenen, enz. Maar gelukkig hebben we vrij tot maandag(:

Als ik nu zo terug kijk was het echt geweldig om te doen! Maar ik zou het niet snel weer zo doen als het zulk weer is. En het is gewoon erg balen dat ik uit moest vallen… Maarja, nu weer andere dingen meegemaakt op de boot, in de auto en in de hut (: